14 november 2018

Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Sjakie.

Sjakie is een eigenheimer. Hij ziet eruit als een krasse opa, die niet met zich laat sollen. De apk keuring bij de dierenkliniek is goed gegaan, Sjakie is gezond. Vaak gaan we samen aan de wandel, hij komt meestal als laatste de poort binnen omdat hij eerst nog koolzaakbladeren wil eten.

Koolzaad staat hier veel op het land, veel honden eten het graag.

Sjakie is geen allemansvriend, integendeel. Sjakie heeft zo n lekker oud bekkie heeft, zo n bekkie om te zoenen. Moet je vooral niet doen, de kans is groot dat je naar de plastisch chirurg moet voor herstel. Sjakie is meer van de mannen, de rest mag meedoen maar zijn niet echt belangrijk in zijn leven. Eigenlijk is Sjakie best wel een trouw hondje en dan mag je ook een potje bij hem breken. De dames dus even niet. Spijtig voor Sjakie moet hij zijn dagen nu delen met vrouwen sinds zijn mannenmaatje er niet meer is.

Die vrouwen hebben hem maanden lang in een diepe depressie gebracht. Maar goed nieuws, Sjakie heeft zijn meissie gevonden. Het was voor hem zeker geen liefde op het eerste gezicht, nee eerder strijd, weg met dat vrouw mens. Inmiddels heeft Sjakie respect voor het vrouwmens, ze laat hem niet in de steek. Dagelijks geeft Sjakie een handkusje, we komen er samen wel uit. Zijn depressie is gelukkig over, Sjakie is weer gelukkig.

4 april 2017, Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Sjakie.

Sjakie heeft een korte aanvaring gehad met een van zijn kamergenoten. Het wondje zat op een vervelende plek en ging ontsteken. Nu krijgt hij dagelijks 2 gehaktballetjes met antibiotica en een pijnstiller.

De volgende dag ging Sjaak weer mee op de wandel, hij voelde zich weer het heertje. Sjakie is wel een opdondertje die denkt dat hij ongestraft andere honden in de enkels kan bijten. Vroeg of laat krijgt hij de rekening gepresenteerd. Eigenwijs als de buldoggen kunnen zijn denken wij dat Sjakie zijn gedrag niet zal aanpassen en gewoon weer verder gaat met zijn streken.

Met diervriendelijke groet,

Anneke van der Meij

Hondenadoptie

Stichting Dierenthuis

19 december 2016, Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Sjakie.

Wat is Sjakie een geinig ventje om te zien.  Een bulletje met grote oren en een eigenwijze kop. Je zou hem zo plat willen knuffelen. Maar Sjakie is geen knuffeldier, geen allemansvriend. Het is een hondje wat gericht is op

1 baas. Hij heeft altijd bij een man alleen gewoond en toen hij door omstandigheden in het asiel kwam bleek Sjakie een bijtertje en onplaatsbaar. In Dierenthuis heeft Sjakie ook 1 baas en dat is Maarten.

Een vertrouwde verzorger die bijna dagelijks in Dierenthuis is, een echte hondenman. Sjakie is gek op Maarten en andersom. Een aai van Maarten vindt Sjakie heerlijk. Naar de andere verzorgers en honden is hij wat afstandelijk. Behalve naar de buurhonden. Sjakie maakt er een sport van om bij het hek naar de honden uit de andere hondenkamers te blaffen. Dat kan hij lang volhouden. Tot hij echt moe is en strompelend naar de huiskamer gaat. Dan ploft hij op bed en valt in slaap. En als Sjakie slaapt dan slaapt hij. Al is het bezoekdag en komen 30 enthousiaste bezoekers de huiskamer binnen stuiteren, Sjakie doet geen oog open. Hij is nog niet in beweging te krijgen al komt er een hele fanfare langs. Nou welterusten dan maar, lekker eigenwijze bull.

Een pootje van Sjakie.

Met diervriendelijke groet,

Anneke van der Meij

Hondenadoptie

Stichting Dierenthuis

8 september 2015,

Beste adoptant,

Het spijt mij u dit bericht te moeten sturen, maar wij hebben afscheid moeten nemen van Froezeltje.

Froezeltje bleek zware hartproblemen te hebben. Medicatie bood helaas geen verbetering van de situatie. Froezel was ook blind en sinds kort doof. De kwaliteit van leven was te weinig, hij had geen aansluiting meer met andere dieren en kon moeilijk met zijn handicaps omgaan. Om hem verder lijden te besparen is in overleg met de dierenarts is besloten om hem vredig in te laten slapen. Hij is heel rustig heengegaan.

Froezeltje was een lief en bescheiden hondje, we zullen hem gaan missen.

Froezeltje is bijna 16 jaar geworden en is 4 jaar bij ons geweest, waar hij lekker zijn ding heeft kunnen doen.

We wensen u veel sterkte met het verlies van Froezeltje en willen u bedanken voor de steun die u hem gegeven heeft.

We hopen dat u ondanks dit droevige nieuws toch wilt blijven adopteren en uw steun aan een andere hond wilt geven.

Een berichtje te zijner tijd van uw kant hierover zouden we zeer op prijs stellen.

Met vriendelijke groet,

Hierbij een berichtje van Froezel, op 16 maart 2014

Froezel is naar de trimsalon geweest. Elke woensdag maakt een vrijwilliger een ritje naar de trimsalon, een vaste afspraak. Wassen, scheren en ze zien er weer netjes uit. Het scheren is een noodzakelijk kwaad. Dat heeft vooral te maken met de kleigrond. De honden zwemmen, rollen in de modder die vast blijft plakken. We zouden ze dagelijks moeten baden, maar dat is geen doen. Ze komen altijd vrolijk en blij terug van de trimster, de gekke vijf minuten of ze zijn vreselijk moe van het uitstapje. Door de groep worden ze bij binnenkomst helemaal besnuffeld, alsof er een nieuwe hond binnengebracht wordt, daarna gaat het leven weer verder.

In de bijlagen de foto’s voor en na de trimbeurt !

Kom gerust eens bij Froezel langs. Dit kan op zaterdag om de week tussen

15.00 en 17.00 uur. Graag van te voren even een afspraak maken. Dit kan via een e-mail: info@dierenthuis.nl. Wegens de grote belangstelling zijn de bezoekdagen tot en met november reeds volgeboekt.

Een pootje van Froezel.

Met diervriendelijke groet,

Anneke van der Meij

Hondenadoptie

Stichting Dierenthuis

 7 oktober 2013, weer een mailtje van Froezel.......

Froezel is nu zo goed als blind, we merken dat omdat hij regelmatig ergens tegen aan loopt.

We helpen hem een beetje tijdens het eten, hij hoeft niet meer met de grote groep buiten te eten , maar krijgt zijn portie binnen. Froezel komt niets te kort, hij is een beetje een holle bolle gijs.

Verder vermaakt hij zich prima met vooral veel luieren. Hij kan zich prima redden.

Kom gerust eens bij Froezel langs. Dit kan op zaterdag om de week tussen

15.00 en 17.00 uur. Graag van te voren even een afspraak maken. Dit kan via een e-mail: info@dierenthuis.nl.

Wegens de grote belangstelling zijn voor dit jaar alle bezoekdagen al vol.

Een poot van Froezel.

Met diervriendelijke groet,

Anneke van der Meij

Hondenadoptie

Stichting Dierenthuis

23 juni 2013

Hierbij een berichtje van Aapje uit Almere.

Met Aapje gaat het goed, hij is gelukkig en tevree. Dagelijks wordt hij gesopt door Pasha de herder. Aapje vindt dat prima. Natuurlijk is er veel te beleven in de huiskamer, mensen komen, mensen gaan en dagelijks lopen wandelaars langs het hekwerk met hun honden. Aapje doet gewoon mee met de rest. Alleen hoor je hem zelden baffen, dat laat hij aan de anderen over.

Zijn bed deelt hij niet met Pasha, liever zoek hij een stevige labrador en kruipt dan helemaal in de buik, je ziet hem dan genieten. Het gaat dus goed met hem.

Een pootje van Aapje.

Met diervriendelijke groet,

Anneke van der Meij

Hondenadoptie

Stichting Dierenthuis

Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Froezel uit Almere.

Froezel die woont nu in de huiskamer en is heeeel gelukkig. De huiskamer is vol met oude en gehandicapte honden. Een echt rusthuis en dat is wat Froezel nodig heeft. Hij doet het dus geweldig hier, ligt op een heerlijk groot kussen en de ruimte heeft vloerverwarming. Een blije hond, dat is Froezel nu.

Hij is wel wat dikker geworden, maar ach een beetje wintervet kan geen kwaad.

Een pootje van Froezel.

Harteloos Op straat gevonden, gewoon een zwervertje. Een manneke met grootdeels grijze oogbolletjes. Bijna blind dus en zwaar verwaarloosd. Achtergelaten. Niets meer waard, want oud en versleten. Weg ermee. Pfffff... wat zijn sommigen toch harteloos door domheid of dom door harteloosheid? Wie zal het zeggen. Gelukkig zijn er ook nog steeds mensen die dit soort praktijken alles behalve “gewoon” vinden. Dit hondje, totaal in de war, wordt opgevangen. Katten in een zelfde situatie, en dat zijn er nog veel meer, worden vaak helemaal aan hun lot overgelaten. Asiel Blauwe Kruis van de Kust in Oostende is een asiel dat zoveel mogelijk van deze minder kansrijke honden en zeker ook katten probeert te redden. Indien mogelijk door herplaatsing in een huisgezin. Doris Verdonck en haar team zijn dag in dag uit mee bezig. Tegen de stroom in roeiend met de riemen die ze hebben. Ook dit kleine hondje werd door hen gered. Hij zag er niet uit. Een bolletje klitterige vacht. Een echt klein “Froezeltje” om te zien en zo heet ie vanaf toen dan ook. Een heerlijke scheerbeurt en goed voer deden wonderen. Je kon zelfs weer zien dat hij Shi-szu bloed in zijn aderen heeft. Een leuk klein ventje, maar toch.........niemand kwam om hem een nieuw thuis te geven. Voor zo'n lief oudje is er altijd nog wel een plekje bij Dierenthuis. Een warm zacht mandje en een gevuld etensbakje. Kom maar Froezel, het is er ook voor jou. Niemand neemt het je nog af!
(Bron: http://www.dierenthuis.nl/nl/bewoners/bewoner_pagina.php?bewoner_id=1995 )

5 oktober 2011 ontvingen we onderstaand bericht...

Beste adoptant van Doortje,

Het spijt mij u dit bericht te moeten sturen, maar wij hebben afscheid moeten nemen van Doortje.

Zoals bekend was haar hartje slecht en kreeg ze daarvoor hartmedicatie.

Tijdens een wandelingetje voor de maaltijd heeft ze helaas een hartstilstand gehad en is overleden.

We zullen haar missen, het zoeken onder de dekens naar een slapende Doortje is niet meer nodig.

We zijn blij dat u voor Doortje koos en wensen u veel sterkte met het verlies en willen u bedanken voor de steun die u haar gegeven hebt.

We hopen dat u ondanks dit droevige nieuws toch wilt blijven adopteren en uw steun aan een andere hond wilt geven. Een berichtje te zijner tijd van uw kant hierover zouden we zeer op prijs stellen.

Bijgaand nog een paar foto’s van Doortje.

Beste adoptant,

Hierbij even een update over Doortje.

Zoals u misschien wel op de website heeft gelezen is Doortje op bezoek geweest bij de dierenarts.

01-06-2011; Doortje zonder kiespijn

Ons dartel Doortje wordt oud. En ook bij haar komt de ouderdom met gebreken. Haar hart is slecht. Doortje maakt zich er nog geen zorgen over dus we geven haar trouw haar hartpillen en hopen dat ze toch nog lang zal mogen leven. Door is vandaag naar de kliniek geweest. Haar gebit was slecht en er moest absoluut iets aan gedaan worden om te voorkomen dat ze er last van zou gaan krijgen. Een slecht hart is één ding, daarbij ook nog een slecht gebit is wat teveel van het goede. En of ze nu nog heel lang of misschien wat korter bij ons is, het mag niet met kiespijn zijn.

Voorzien van een hartpil in een klein balletje gehakt is Doortje in de auto gestapt en naar de kliniek gegaan. Doortje is inmiddels weer thuis en kan op haar speciale plekje rustig bijkomen van de ingreep. Onder een deken, in haar zelfgebouwde tentje, kan ze herstellen. We hopen nog een hele tijd, ergens in een mand, een vreemde bult te zien en te weten dat Doortje daar lekker ligt te slapen.

We kunnen u nu melden dat het goed is gegaan met Doortje. Ze is vandaag al weer aan de wandel en heeft goed gegeten. Deze meid moet er weer even tegen kunnen.

Wilt u Doortje een keer bezoeken kan dat op dinsdag, donderdag en zaterdag tussen 14.00 en 16.00 uur. Graag van te voren even een afspraak maken. Dit kan via een email: info@dierenthuis.nl.

Een pootje van Doortje 

Beste adoptant,

Het gaat goed met Doortje. Ze is al op leeftijd en doet het wat rustiger aan. Ze slaapt dan ook veel, en ligt het liefst helemaal weggedoken onder de dekens, weer of geen weer.

En dan mist ze soms de maaltijd. Daarom voeren we haar apart, en staat ze op de lijst van honden die speciale aandacht nodig hebben.

Ze heeft een vaste slaapplaats, maar er is een kink in de kabel gekomen sinds Jonas, een grote Terriër zonder ogen deze mand heeft ingenomen.

De mand staat vlak bij de uitgang en dat is wel zo prettig voor een blinde hond.

Doortje heeft er maar moeite mee en blijft volharden dat het haar mand is.

Jonas gaat dan maar naast de mand liggen op de grond en zo krijgt Doortje toch haar zin.

En zo houden deze hondjes ons lekker bezig..

Hartelijke groetjes van Dierenthuis

Doortje

Beste adoptant,

Hallo, mij kan je altijd vinden onder een dekentje in een mandje. Maar stel je eens voor: je ligt lekker te slapen en opeens gaat er een hondje op mij zitten. Dan laat ik even een blafje horen dat ik hier slaap.

Gelukkig geven ze mij dan meteen plaats. Ik heb het altijd koud. Ook eet ik geen brokjes met de rest mee. Maar 2 keer per dag halen ze mij onder mijn dekentje uit en dan krijg ik lekker vers vlees. Dat zie ik helemaal zitten. Soms word ik al eerder wakker en ga dan in de keuken vragen waar mijn lekker kostje blijft. Ik hoef niet eens te praten. Ze snappen meteen waarom ik in de keuken sta. Als ik klaar ben met mijn lekker maaltje zetten ze mij even op de wei bij de anderen. Maar dan maak ik ook wel een flink ommetje. Daarna keer ik weer trouw terug in mijn mandje. Ja, ik weet het, ben ontzettend lui….

Een poot van Doortje

Doortje is bejaard. Haar baasje werd ernstig ziek en herplaatste het dier.
Maar Doortje werd op het nieuwe adres ernstig mishandeld en is weer teruggehaald door haar baasje die zo graag een goed thuis voor haar wilde.
Maar door de stress bleef het hondje maar braken en werd er speciaal voor haar gekookt. Haar baasje was stervende en kon niet langer meer voor haar zorgen en zo kwam Doortje bij Stichting Dierenthuis terecht. Inmiddels gaat het weer wat beter met haar en is ook het braken voorbij. Ze is nu helemaal gewend en kan het goed vinden met de andere dieren. Dagelijks eet ze dan ook gezellig met de andere honden mee. Foto: Nel van Wijngaarden (www.dierenschilderijen.nl)

Rocky woonde in het Dierenthuis.
Hij was geadopteerd door Eric..

Zijn verhaal zoals op de website van
stichting Dierenthuis stond:

Laten we aardig blijven en geen verwijten maken naar de eigenaar. Niet elk asiel is bereid een ziek dier op te nemen, dat weten wij uit ervaring. De financiële toestand van mensen is soms zo schrijnend dat er geen mogelijkheid is het afstandsgeld, dat een asiel vraagt, te betalen.
Ieder mens kan in een positie komen dat hij of zij hulp nodig heeft. Rocky, vastgebonden aan een boom met een hartverscheurend schrijven erbij, heeft nu, dankzij de dierenkliniek Kapellerlaan in Roermond, een blijvend thuis gevonden bij Stichting Dierenthuis.
Rocky is 10 jaar oud en een alles behalve gezonde hond.
Hij ziet eruit als een “plofhond”, niet dik van het eten maar van de verkeerde, goedkope medicatie die hij kreeg tegen de jeuk. Rocky heeft startproblemen en kan moeilijk lopen.
Zijn karakter is van goud, tegen iedereen en alles wat leeft, is hij zachtaardig. Zelden hebben we meegemaakt dat een hond, al bij binnenkomst in de opvang, zo zachtaardig was.
Mogelijk dat Rocky door het vele slikken van Prednison de ziekte van Cushing heeft gekregen. Zijn gezwollen lijf, het moeilijk lopen en zijn huidproblemen wijzen in die richting. We zijn begonnen met het voeren van rauw vlees en het afbouwen van de Prednison en zullen ons uiterste best doen zijn kwaliteit van leven te verbeteren.