Gedichten over tuinen
Een stukje grond in de polder langs een dijk
Met een els, een es en een eik
Met bloemen en struiken en heel veel kleur
maar vooral die heerlijke landelijke geur
Onze tuin, zo mooi en fijn
Waar we zo graag aan het werk willen zijn
En werk is er in die tuin genoeg
Maar waar ik met veel plezier in zwoeg
Wij genieten van ons paradijs daar aan de dijk
En telkens als ik naar de polder kijk
Geniet ik van alles om ons heen
Soms samen en soms alleen
De lente brengt ons de kleuren
En de overheerlijke geuren
De zomer de warmte en al het fruit
De herfst, de tikkende regen tegen de ruit
De winter het landschap soms prachtig wit
En in ieder seizoen is er wel een plekje waar ik dan even zit
Genieten van ons mooie paradijs
Met heerlijke sla, courgette en radijs
Met zoveel planten, bloemen en dieren
Wat kan dit stukje dijk ons toch plezieren
Judith Prins, 29 juli 2010
Een plekje aan de dijk
Wat voelen wij ons rijk
Met zoveel kleuren
vormen en heerlijke geuren
Onze tuin die blijft inspireren
Planten die ons blijven leren
Dieren die zich vestigen in ons paradijs
En anderen zijn slechts op doorreis
Bloemen die ons dagelijks verrassen
Madeliefjes tussen de verschillende grassen
Groenten vers van eigen grond
Belanden fris en smaakvol in onze mond
Onze hondjes die genieten van hun
weitje
Bij de lavendel zien we steeds weer een ander bijtje
De vijver glinstert in de zon
Ik wou dat ik dit gevoel vangen kon..
Het is weer mei
En alles lacht in mij
De zon die schijnt
De winterdepressie verdwijnt
De borders kleuren en raken gevuld
Er komt een eind aan mijn ongeduld
De bloesem in de bomen en het groene gras
Het is alsof het nooit somber en grauw was
De winter is mooi, als het zonnetje schijnt
Maar ik ben altijd weer blij als hij verdwijnt.
Het groen is zo fris, de bloemen die mooi kleuren
Maar vooral ook de lente-geuren...
De eerste plantjes staan in de bloei
In de verte klinkt een luid geloei
De lammetjes en koeien lopen weer in de wei
Ja want eindelijk het is weer Mei
Judith Prins, Mei 2009
Langzaam komt de natuur tot leven
Het duurt nog maar heel even
Uitbundig zal alles in de tuin gaan ontpoppen
ontvouwen de blaadjes zich uit hun knoppen.
De krokus en narcis zijn al ontwaakt
En als de zon hun bloempjes aanraakt
Dan zie je ze open gaan tot de nacht
dan sluiten ze weer voor de dag die op hun wacht
De bloesem kan bijna niet wachten, de knoppen zijn
bol
Nog eventjes en dan zijn alle takken vol
met kleine bloempjes roze en wit
Een prachtig gezicht
De groene waas, ligt over het land
Vol met nieuw leven van midden tot rand
De bomen krijgen een fris groene waas over zich heen
Het is nog teer en heel sereen
Iedere dag is anders, met steeds een andere zee
van kleur
en dan die heerlijke mild zoete voorjaarsgeur
De mooiste tijd van het jaar breekt aan
Laten we vooral hiervan genieten gaan!!
Een witte gloed en knisperend gras.
De vijver die spiegelt als helder glas.
Met de morgenzon wordt hij mooi verlicht.
Het is een schitterend gezicht.
De kale bomen staan fier rechtop.
De bladeren zijn inmiddels in knop.
De tuin verraadt met zijn ingetogenheid
dat de zomer vol zal zijn met uitbundigheid.
Nog even genieten van de vormen en de kleur
maar ook van de heerlijke frisse vorstgeur.
Nog even dat groeit alles weer volop
en komen de bladeren uit hun knop.
Judith Prins, 24 januari 2006